End of 2 week special

Lieve allemaal.
Mijn 2 week special zit er al weer bijna op. Maar gelukkig heb ik nog een maand om van het geweldige Tanzania te genieten. Vorige keer had ik niet zo veel tijd voor mijn blog. Dus bij deze een wat uitgebreider verslag. Vorige week Donderdag zijn we naar een snake park gweest. En daar hadden ze de grootste slang van Afrika. Ook was daar een university en een kinderdagopvang. Waar we natuurlijk even met die lieve kindjes hebben gespeeld. Vorige week hebben we een playground gebouwd in Tumani. Dat was een erg mooi en goed weeshuis. De week erna zijn we naar good hoop gegaan. Die was veel meer basic. Ze moeten daar met ze 2 een bed delen. De man van Good hoop was echt super zenuachtig en wilde alles perfect doen. ook hebben we 'gevoetbald' met de kinderen, op een veld vlak bij ons gastgezin. Dat was echt super leuk. Een van de dingen die ik wel het meest ga missen. Is dat als je de bus uit komt alle kindjes uit de buurt. Je hellemaal plat komen knuffellen, echt te lief. Ik ben zeer veraasd dat er nog geen ongelukken zijn gebeurd in het verkeer. Dankzij onze geweldige driver. Van het weekend zijn we op safari gweest, en hebben we hoe lucky een cheeta gezien. Op Zondag hadden we een traditionele stam bezocht. op een gegeven moment waren een ander meisje en ik een beetje achter gebleven van de groep. En we hadden sirieus totaal geen idee waar we heen gingen. Ook was er een vrouw van de stam die een vogel had geschoten. Hij was nog niet dood. Maar wel toen ze in ons bijzijn zijn nek doorbeet. De jungele tocht vorige week Zondag was ook erg leuk. In good hoop hebben we het land vrij gemaakt, zodat de kinderen ruimte hebben om te spelen. Afrikane zijn altijd maar dan ook altijd te laat. Als ze zeggen ik kom om 13.00 uur kan je er van uit gaan dat ze om 13.30 komen. Op onze laatste dag in Tumani hadden we de kinderen ijs en snoep gegeven. Ze zijn zo blij met kleine dingen. Ik heb heerlijk gegeten deze twee weken dankzij onze geweldige kok Jerald. Veder hebben we deze week gezien hoe je koffie maakt, gedanst en gezongen met Afrikaanse vrouwen. Toen we met de kinderen gingen voetballen riepen ze de hele tijd muzungu dat betekend wit persoon. Maar dat wisten we toen nog niet en dachten wat zeggen ze toch steeds tegen ons. Ook hebben we een wandeltocht naar de waterval gemaakt. En heb ik met zoon gekke stok gelopen. Het zag er raar uit maar zorgde er wel voor dat ik niet tig keer onderuit ben gegaan. Veder hebben we geschilderd in good hoop, en ik weet een ding zeker ik wordt later nooit schilder als beroep. Ik had het h ellemaal gehad na een hele dag schilderen. Maar het resultaat mag er zeker zijn. Bij het andere gastgezin waren we uitgenodigd voor het avond eten. Zo lief hoe veel moeite die man had gedaan voor ons. Tot de volgende blog Kwaheri