week 7

Dit weekend hebben we lekker met ons luie reed in het zonnetje op Bhantayan gezeten. Een klein eilandje op zoon dikke 4 uur reizen hier vandaan. Het is een eiland waar je als de zon niet schijnt eigenlijk helemaal niks te doen is. Gelukkig hadden we alleen Maandag regen, en zijn we toen weer op tijd terug gegaan richting Cebu. Waarna toen we terug kwamen een middagje in een van de vele winkelcentrums hebben rondgelopen.

Wel een dagje project gemist, maar morgen ga ik weer lekker aan de slag met mijn lieve kindjes. Die ik over een kleine week alweer moet gaan missen. Het is voor mij heel dubbel. Aan de ene kant wil ik graag naar huis toe om me leventje in Delft weer op te pakken. En iedereen weer te zien.

Maar aan de andere kant wil ik ook heel graag hier blijven, omdat Cebu en de Filipijnen ook echt mijn thuis zijn geworden. En ik dat ik mijn lieve apenkoppen voor altijd achter moet laten!

Deze week ga ik educatief) speelgoed voor de kinderen kopen, wat hopelijk niet binnen een dag kapot en/of weg is. We gaan het zien. Ik ben zeer benieuwd want ik blijf me verbazen over wat ze allemaal gesloopt krijgen.Ze stoppen hier alles in hun mond, verscheuren alles of gooien ermee. Al deze bovenstaande dingen in combinatie is trouwens ook meer een gebruik dan een uitzondering.

He t is leuk om te zien, dat niet alleen de kinderen je echt kennen. En je liefdevol in de arme stormen als ze je zien. Maar dat je ook merkt dat de ouders je leren kennen en een praatje met je komen maken.
Voor de rest zijn Anelie (de gene met wie ik op de groep sta) En Paul (mijn projectcoördinator) echt twee super mensen die openstaan voor tips en me bij alles betrekken. Hierdoor heb ik me ook heel snel thuis gevoeld op Adam Jenny en heb ik er echt mijn plekje gevonden.

Morgen (Dinsdag) vertrekken de 2 meiden met wie ik de afgelopen 3 weken doorgebracht heb naar Fiji. En zit ik de rest van de week als enige vrijwilliger, maar dat vind ik op zich niet zo erg. Aangezien ik me hier helemaal thuis voel.

Tot slot wil ik graag nog een paar dingen over Filipijnen met jullie delen:
Ze trekken allemaal hun shirt hier over hun hoofd tegen de zon. Zodat je dan alleen nog hun ogen kan zien, maar dan lijken ze net een stel bandieten. Je hier rustig een aantal uur vast kan staan in het verkeer door de regen. En dat niemand zich daar op heeft voorbereid omdat de weersvoorspelling hier als volgt is: het gaat over 12 uur ergens in Cebu regen en is er een kans op onweer in de komende 7 uur.

Tot de volgende blog.

x Joleen