Week 5

Eigenlijk wou ik deze blog schrijven vanuit een koffie tentje. Met dit keer wel lekkere koffie maar zonder wiffie. Dus vandaar dat ik hem maar schrijf op mijn vertrouwde hotel kamertje.

Er zijn van het weekend 2 nieuwe meiden samen aangekomen, met wie het erg gezellig is. En er staan nog leuke trips op het programma namelijk Bhantyan en Palawan. Zij gaan dit weekend naar Bohol, waar ik al geweest ben. Vandaar dat ik besloten heb om met mezelf op pad te gaan. Omdat ik niet echt de behoefte had om nog een weekend hier te blijven. Ik ga dit weekend naar het eiland camotes om een eiland tour te doen. En ga ik naar het vlakbij gelegen plaatsje danao. Waar ik oa naar een adventure park ga. Ik ben zeer beanieuwd! Een lekker ressort is al geboekt dus het moet volgens mij helemaal goed komen!

Afgelopen Zondag ben ik voor de tweede keer naar het zuiden van Cebu geweest. Om de mooie watervallen nog een keer te zien. En gewoon voor een tweede keer met walvishaaien te zwemmen. Ik moet zeggen de tweede keer was enger dan de eerste keer. Omdat ze veel dichter op elkaar zwommen omdat het eten veel dichter bij elkaar gegooid werd. En het er dit keer 19 in totaal waren. Maar ik kan wel zeggen dat ik met 19 walvishaaien gezwommen heb!

Deze week heb ik veel alleen op de groep gestaan. Wat op de middag groep op zich prima te doen is. Maar op de ochtend groep is dat een ander verhaal. Vandaar dat ik er ook erg blij mee was. Dat een moeder op woensdag ochtend (de lerares is er dan niet vanwege college) mij hielp met de ochtend groep. Wat ook erg nodig was. Inmiddels begin ik de gebarentaal aardig onder de knie te krijgen, wat erg handig is. Gezien we een doof jongetje op de middag groep hebben.

Relaxt was dat ik op de terug weg een lift kreeg van de project coördinator, wat mij een taxi ritje scheelde. Maar ik heb inmiddels al een keer meer dan het dubbelen betaald voor een taxi. Dus zoveel maakt dus ook niet uit. We kregen namelijk op de terug weg een klapband, en meneer sprak geen Engels en had de meter aan laten staan. Terwijl hij de band van de auto aan het verwisselen was. Conclusie ik was later thuis en duurder uit. De band verwisselen doen ze hier trouwens langs de weg en is in een kleine 15 minuten gedaan. Terwijl in Nederland de wegenwacht etc er allemaal aan te pas moet komen.

De tijd gaat nu wel erg snel, aangezien ik alweer bijna aan het einde van mijn 5e week zit. Ik ben blij om straks naar huis te gaan en me leventje in Delft weer zo goed als op te pakken. Maar vind het ook super dat ik nog ruim drie weken van mijn lieve kindjes kan genieten. Ook al wil je ze af en toe bij wijzen van spreken achter het behang plakken. Ze zijn allemaal lief en bijzonder op hun eigen manier! En geniet ik nog elke dag van ze, en ben ik blij dat ik nog ruim drie weken kan helpen met deze lieve kleine apenkoppen.

Tot de volgende blog
Liefs Joleen.